MAŁŻEŃSTWO W STAROŻYTNYCH CHINACH

Redaktor Naczelny

W dawnych Chinach każde małżeństwo było aranżowane przez rodziców, dlatego nie istniało pojęcie zalotów przed ślubem. Wszystko było dokładnie zaplanowane. Najpierw rodzice przyszłego Pana Młodego wynajmowali swata, aby znalazł odpowiednią pannę.

O wyborze kandydatki na żonę decydowała między innymi zgodność horoskopów przyszłej Młodej Pary. Jeśli wszystko rodzicom odpowiadało zawierano kontrakt ślubny. Rodzice dziewczyny stawiali swoje warunki – jeśli chodzi zwyczajowe „wykupienie” z domu przyszłej Panny Młodej swat musiał pośredniczyć tak długo, aż obie strony ustaliły wartość darów, ponieważ rodzice Panny Młodej mogli żądać zbyt wielu podarunków. Darami mogły być pieniądze ubrania lub biżuteria.

W dniu ślubu przyszła żona siadała na „krześle panny młodej” na którym wynoszono ją z domu. Jak to przyjęte w zwyczaju dziewczyna powinna mieć na twarzy welon i okazywać wahanie wchodząc na krzesło. Dom Pana Młodego witał ją głośną muzyką, wtedy też młodzi widzieli się po raz pierwszy. Sama ceremonia zaślubin była niezwykle prosta. Młodzi składali pokłon przed portretami lub tabliczkami z imionami przodków Pana Młodego a także przed jego rodzicami i to już wystarczyło, aby zostali małżeństwem. Następnie odbywało się uroczyste weselne śniadanie z udziałem licznych gości. Na koniec Młoda Para oddalała się do swojej komnaty małżeńskiej, aby skonsumować związek.